Tanımaz. Şiiri - Fehmi Tazegül

Deprem oluyor bu hale bak.
Doyurur gözü taş ile toprak.
Mezarın olur sonunda yatak.
Bizleri tanımaz yalan dünya.

Suçlar işledik çokça kabahat.
Nerede babam nerede evlat.
Yaşarım ama görmem rahat.
Bizleri tanımaz yalan dünya.

İnanmışız hacı hoca sözüne.
Aldandık mal mülk güzelliğine.
Bazen düştük sevdalar peşine.
Bizleri tanımaz yalan dünya.

Fehmi.
Ömrümü ben sana vermişim.
Boş yere üzülmüş gülmüşüm.
Hepsi hayal rüya görmüşüm.
Bizleri tanımaz yalan dünya.