Tanımaz Şiiri - Resul Polat

Dağlar var önümde aşılmaz
dert çekmekle gönlüm aşınmaz
gel gör beni yarim
yaşlandım kimse beni tanımaz

ağlaya ağlaya gözlerim heder
dokunuyor gönlüme elem,keder
dosta düşmana rezil eder
nazlı yarim beni tanımaz

ne suç işledim bilemedim
akı,karayı seçenedim
seni unutup geçemedim
sensiz kimse beni tanımaz

gezerdik beraber kol kola
ölüm yolunda verildi mola
herkes beni sana sora
mezar taşımı kimse tanımaz