Tanımamak Şiiri - Hilal Aşan

Tanımamak
Bir seni
Dokunamıyorum kelimelerine
Görüntüleri vuruyorum birbirine
Karmaşık hayalleri bağlıyorum
Bir an var oluyor
Bir an yok oluyorum
Sırf senden korkuyorum
Düşüncelerini
Bir ok gibi
Saplandığı yerden çıkarıyorum
Ve yoruyorsun sen hep beni

Yürümek
En doğal şey
O bile aksıyor senle
Ya sakatlanıyor
Ya yürümeyi acep biliyor

Durduğum an yeşeriyorum orda
Durmasam gitsem
Görmüyorsun beni