Kahvenin kokusunda huzur saklı
muhabbet saklı
Kendini anlatmak isteyen kalp gibi
Beni kokumdan tanırsın
Heycanım dan anlarsın
Hissetiklerimi çözersin der gibi .
İçten bir gülüşle
Yüreğinin güzelliği
Manalı bakışlarla
Sevginin güzelliğini
Beden tavırlarıyla dünyasını
Görürsün
Bir çırpıda anlarsın
Kahveni yudumlarken aldığın tadı
Muhabbeti yaparken de
Sevgisinin adını ögrenirsin
Samimiyetini sözünden
Dürüstlüğünü gözünden anlarsın.
Sorduğunda kendini nasıl
Anlatırsın diye
Evirir çevirsin dilini
Kelimeleri bazen yutar
Bazende kaldırıp atarsın
Anlayınca uzatırsın elini
Sevgiyle doldursun kalbini
Gönlüne güneş doğar
Karanlığına ay.
Kendini nasıl tanıtırsın
Mahsumiyetini, şevkatini,
İçtenliğini, sevgini, saygını
Doğalığını işte onu sen
Değil seni anlamak
isteyen Anlar
Gözlerine bakarak
Ellerinden tutunca
Güzelliğin karşısında
Küçük dillini yutunca
Çoktan anlamıştır üzülme.
Jale özdemir 21.6.2019.
Jale ÖzdemirKayıt Tarihi : 21.6.2019 12:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!