Tanımak,
..
Bir tanım bulmak için uğraştım,
Yıllar nasıl da akıp gitmişti,
İnsanları anlamak için,
Her sözü yorumlamak lazımsa,
Elimde bir “ sözlük” baka –baka
Dolaştım durdum, çevrelerinde,
..
Burası “ er meydanı” ise,
Kırk pınar ağaları, bir nara attı,
“lan teker –teker gelin”
“erkeklik yerde kalmasın” dedi,
Bir güreş orta yerde, kıran kırana,
İnsan bu, eğer çözülmezse,
Güç bazen elinde kalır,
Kuvvet kullanmak her çare değil!
Güç bazen sözünde olur,
Dilini bıçak gibi kullanan kimse.
İnsan bu, homojen bir yapıda,
Her şekle bir anda dönüşür,
Zemin kaypaksa bir an,
Ayaklarındaki karpuz kabuğu,
Kayar da alır götürür,
Kendini tanıyan bir kişi,
Meydanda çıkış kapısını,
Ne kadar söz, ne kadar güç,
Sarf etmek istese bile,
Azmi ile bir gün doğruyu bulur.
...
2003-11-05
cağlar akarsu
Kayıt Tarihi : 6.11.2003 01:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!