Hiç tanımadın beni
ne garip dünya. Pencereden rüzgarlar ,
kulağımda ulurken ,
ben ise kalem ile kağıtta seni anarken ,
sen hiç benim kitabım olan yalnızlığımın
elinden tutmadın .
Hic tanımadın beni
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta