Dün çocukluğumla karşılaştım,
çıkmaz bir sokakta.
Göz göze geldik.
Tanımadı beni.
nasıl tanısın ki,
bu soluksuz uzun koşuda?
Ben onun hayallerini hiç görmedim.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Çocukluk ve çocukluktaki çekinme duyguları oldukça değerliydi.
Evet. çocukluktan bu güne kadar geçen zamanda hayatı öğrenmeye devam ediyoruz.Yol kesişir mi bilemem, zira anlatımı ve verdiği mesajı beğeniyorum. Ayrıca gönderdiğiniz o anlamlı mesajı okudum. Ömür bu! diyorum. Ellerinize sağlık. teşekkür ederim. Tam puan kutluyorum.Yeni şiirlerinizi sabırsızlıkla bekliyorum. Selam olsun.29.4.2013
Ankara
Evet ,hayaller ve gerçekler hiç bir zaman kesişmiyor.Zamanla vazgeçmeyi öğreniyorsun.
Sevgilerimle ,teşekkürler.
'hayallerin hep büyük geldi hayata.' Çoğu hayaller öyledir zaten. İnsanın yüreğinin derinliklerine gömdüğü, gerçekleşmeyeceğini bildiği, yinede vaz geçemediğidir. hayaller. Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta