Tanım Şiiri - Halil Müftüoğlu

Bir ömür geçirdim ben,yarını düşünmeden.
Bilemedim sıcağı,soğukta üşümeden.
Hep iyiylik içinde,kötülük düşünmeden,
Daime veren oldum,almayı düşlemeden

Her canlıya yardımı,reva görmüş yaradan,
Bunu ihmal eyleyen nice insanlar gördüm.
Daima almak ister kimliğine bakmadan,
Ne farkı olur onun? hep alan bir hayvandan..

Egoistlik hiç yoktur,hep vermek var meşrepte,
Tüm canlıya merhamet,oda bizim mezhepte.
İyiye engel,inat.,sanırdımki merkepte,
Sadece onda değil,onu gördüm genelde..

Eşek dersin çok kızar,arslan dersin aldırmaz.
Her ikiside hayvan,hepside tam dört bacak.
Güzel sıfatlı insan,ne isterse o olur,
İkilem.,hayvan,insan derken hayat son bulur..

24.haziran.2004