Tanımamak değil tanım olamamak zordur. Tanımak bilmektir. Bilmeyi tanımlayamamak,
yarımsız bir yanımız ıssız tanımsız kalmaktır. Tanımak bilmekle tamamlanmaktır içimizden.
Herşey tanımsız gibi görünebilir çünkü bazen neyi, neden,nasıl, niçin öğelerinde kendimiz dahi tanımsız kalırız.
Ve bu tüm derin tanımsızlığın içinde yaşam ve insan da dahil tanım olmak yaşam, tanımak; bilmek,olmak, anlamaktır.
Ve kendimizi tanıdıkça anlamlaşır yaşam ve yaşama tamamlandıkça tanımlanır insan.
insan kendinden uzaklaştığında yakınlaşıyor hayata ve hayattan kendine yaşam olarak yansıyor.
yaşamak belki bir an için ama hiçte zor değil yaşam olmak.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta