Tanıksız köleliğim Şiiri - Ayşe Dağlıoğlu

Kaldığı yerde biriken misafir heyecanlarım,
üstümdeki tozlarla izdivaç ve
bir türlü atamadığım her ne varsa sandık sandık kilitlenmekte...

Şehirlerde tanıksız,
ıslık içinde yüzleştim yüzleşeli, kimim deme korkusu beni biraz daha yabancılaştırıyor...

ki

Eskiyen yüzlerimi bağışlayan ıslak bir kentin mabedinde
dönüşsüz yıldırımlar düşürürdük yol kıvrımlarına,
aldırmadan yürürdük,
adımların gerisinde birer münzevi,
koltuk altına aldığımız başımızla sığmazdık hasretin fikirlerine,

insan belki de bu yüzden yollara düşer,
taşmak ister, aşmak ister köle adımlarını...

(Ayşe Dağlıoğlu Kat)