Tanık Bırakmadım Şiiri - Ümit Özgür Torun

Ne söylenecek bir söz
Ne yakılacak bir bahar kalmış.
Tesadüfen sahte ışıklara düşmüş akşamda,
ödünç verilmiş bir çift göz ve dağılmış bir bulut karşısında
utanırım yaralarımdan; bana onca şiiri yazdırandan.

Artık korkmuyorum açılır gibi durur kapılar ardında görülen
yarı açık rüyalardan,
hep o eski ağıtları kuşanan kasım yağmurlarından ya da
seni bana taşıyan her tesadüf damladan.

suçluyum yaralardan; büyük harfle başladığım her nakarattan,
altını çizdiğim her kelimeden,
her gece vakti kopardığım gelinciklerden
suçluyum ama:
Kalemlerimi kırdım,
bütün şairleri unuttum,
hiç tanık bırakmadım ardımda...