Tanık Şiiri - Muhammed Emin Sayıner

Uzun zamandır hep aynı
Düşüyor-düşüyor-düşüyorum
Bu boş gözlerle bakan
Bu sancılı ruh
Aynada gördüğüm yüz
Bu ben değilim

Çürüyor ellerim
Kırışıklıkları saklamıyorum
Şu çizgiler kıvrım kıvrım
Bu gülüş,bu gözler
Hepsi sahte
İnancım Karanlığa bulandı
Bir mezar taşıyorum içimde
Bu ben değilim

Sesim titremezdi önceleri
Kelimeler bu kadar korkak kanatlanmazdı dudaklarımdan
Tanıyorum bu adamı ben
Aynada ki bir yabancı
Bana benzeyen...