Tanık Şiiri - İbrahim Özdemir 2

TANIK

Gençliğimin yok olması,
Neşemin kırık olması,
Aşk çiçegimizin solması,
Bizim aşkımıza tanık.

Çiçekler açmışsa aşk bahçemizde,
Tek seni sayıklıyorsam gece düşümde,
İmbat rüzgarı ikimize estiginde,
Yok olan zaman aşkımıza tanık.

Güzelliğini tarifte aciz oluşum,
Yaşama ilhamımı senden alışım
Sana mabet gibi tapmışlıgım,
Sana kul olmuşlugum aşkımıza tanık.

Her gece karışladıgım ıssız dar sokaklar,
Kendimi kaybedercesine içtiğim çilekeş meyhaneler,
Issız gecede konakladıgım yıkık harebe sessiz evler,
Seni nerelerde aradığıma gerçek tanık.

Şemalini gördüm pus havadaki ak bulutlar,
Sensiz gecelerimi aydınlatan dar sokaktaki lambalar,
Cılız bedenimi ıslatan çiseleyerek yağan yagmurlar,
Sana olan sevdama yalansız gerçek tanıklar.

Gece gündüz meskenim olan deniz kenarları,
Kıyılarına vuran denizin hırçın dalgaları,
Dert ortağım olmuş deniz sevdalı martıları,
Gece emekcisi yorgun balıkcı tayfaları,
Bizim sessiz aşkımıza en büyük tanık.

(DEMYANLİ) İbrahim Özdemir