Tanık Şiiri - Ercan Ay

Gördün değil mi nasıl bakıyordu bana
Bir cana iç çeken azrail sanki kapımda
Korkutuyor bir girişi bir çıkışı hayatıma
Görüyorsun tanıksın bak, ha öldürdü ha öldürecek

Oysaki uzaktaymış zaten kendisi dediğince
Olamaz alakam yok diyor olanlarla kendince
Korkutuyor uzaklığı ama yakındır bence
Duyuyorsun tanıksın bak, devamlı zihnimde

Alıyorum kokusunu soluğu üstümde
Buz gibi elleri sıcak tenimde
Gözle görülemeyecek garip biçimde
Hissediyorsun tanıksın bak, o burada işte

Çekilirken yalnız bir yerden yere
Gelir ardımdan ben güneş o gölge
Mutluluğu bulacağım o malum halde
Geliyor tanıksın bak, o harikulade.