Tanıdınız Mı Şiiri - Ulvi Üresin

Kimse merak etmesin buyum işte
Aç kalmış midede kazıntıyım ben
Günü gün etmişim köşede dipte
Kaşınan yarada sızıntıyım ben

Fındık bahçesinde meşe odunu
Kuru dala takıp yırttırıp donu
Elini tutan kapınca kolunu
İçini titreten cıyırtıyım ben

Bazen tuzu kuru olmuş emekli
Bazen kabadayı eli değnekli
Bazen bakmışsın peşi çan kelekli
Bir köşede sus pus mıymıntıyım ben

Yoksul yakasında sümüklü böcek
Hırsız yanında dağım güvenecek
Çok meziyetim var da övünecek
Kimine göre de vızıltıyım ben

Her çöplükte öten horoz ben olsam
Karşı duranın ibiğini yolsam
El pençe olandan hesaplar sorsam
Zalimin yanında ayrıntıyım ben

Gözden olmuşum kaş yapalım derken
Nohuttan oldum arpaya giderken
Kısraklar küsmüş eşeğe binerken
Kiminin gönlünde çarpıntıyım ben

Secdedeki şu şeytana taş atan
Arsızlığı göbeğinden çatlatan
Ortada yatıp da kenardan kalkan
Körün gözündeki ışıltıyım ben

Mevsimsiz ekinler ekip tarlaya
Yalvarır dururum neden Mevla’ ya
Çitler yıktırdı havlaya havlaya
İtin önündeki kımıltıyım ben

Yiğitlik üstüne kitap yazanım
Silah çekip zoru görüp kaçanım
Dağ gibi dayı olsa da dört yanım
Kitaba sığmayan abartıyım ben

Komşunun tavuğunu kaz görenim
Allah’ın nimetini az görenim
Kör nenesini dahi kız görenim
Neslini unutmuş zımbırtıyım ben