Tanidim Seni Şiiri - Toprak Mert

bir ucurum kenarinda,
gozlerin huzunle bogusuyorken;
tanidim seni…
yangin hala musallatti yaralarina.

kelimelerin;
istanbul’la mana buluyorken henuz,
hayallerini buyuttugun sokaklar;
aciya taniklik etmemisken,
tanidim seni…
hoyrat ruzgari istanbul’un
deli gibi ozluyordu saclarini.

rengine vakif degilken askin
gozlerimde bir perde varken
gunahlardan sebep
gec kalmisligin tam ortasinda,
tanidim seni…
tum gemilerim yanmisti ve
gecemedim karsiya.