Tanıdıktı,
Tadı buruk, rengi soluktu
Acıttı içimi aşina sesi
Yolumun üstüydü ve biraz sarptı...
Akşamın alacası, ayazıydı sabahın
İlerlemiyor ve geride kalmıyordu,
Yakmıyor ve hem de dondurmuyordu
Razı olunası bir iz gibiydi
yara kapandığında.
Sonuna kadar gidip dönülesi bir şehir
Kararım değilken bastığım mühür
Hakkım değilken aldığım ödül gibi
sahipsiz ve orta yerde..
Çaresizken koştuğum tepe
Kalabalıkken bulduğum ıssız...
İçtiğim zemzem gibi uzakta
Bir dua gibi içimde...
Hangi yöndü adresim
Hangi çıkmaz sokaktı kaçtığım
Kendi izimmiş meğer takip ettiğim..
....ALINTI...
Saffet ÇakırKayıt Tarihi : 10.2.2015 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
tanıdıktı...şimdi değil
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!