Tanıdıklarım vede ben Şiiri - Vedat Fazıl

Bir canı tanıdım ıslak yanakları
Bir öksüz cocuk tanıdım yalın ayakları
Yorgun bir savaşcı gördüm ap ak sacları
Gurbetde bir garip gördüm isyankar bağrı
İşte bundandır yaralıyım yaralı
kafeste bir kuş gördüm kırık kanatları
pencerede genc bir kız gördüm yüreği sevdalı
Delikanlı bir başı belalı
işte ben bunlardan yaralıyım yaralı
Dul kadın dediler baktım ağlamaklı
Şehit anası dediler yüreği yaralı
Han dediler hancı dediler sanki yasta karalı
işteben de yaralaıyım
işte böyle yaralı
Bir dilenci oğlum dedi herşeyımı verdim
bir falcı can dedi ne canlar gördüm
yüreğimi uzak diyarlara sürdüm
memleketimde memleketsiz yaşamak
kimsesizliğim sesizliğim oldu
Sadece seyreyledim temaşa bu dünya
Sorma bu kadar ömürden ne kaldı aklında
hatırladığım işte yazdığım bir kac mısra
Bir aklımdan cıkmayan ilk aşkım o kara sevda
bende hiç kapanmadı hep acık o yara
Bende yorgunum bende kırğınım
Bende bu feleğe herkes kadar darğınım
Aldıklarını aldı benden candı aldıklları
Hep tek gecdiğim yüreğimdeki yalnızlıklar
Aşklar ayrılıklar
isyanlar aglamaklar
Korkular öfkeler yerinden cıkacak gibi carpan yüreğim
İŞte eskimiyen dolu dolu heyacanlar
Sabahın olmasını istemediğim akşamlar
bitdi işte ben yine bendeyim
Vede yaralı yaralı.............!
vedat fazıl