Sıkışık kaosların birbiri ardına
Ne ses çıkarsa haset eder
Bu yalnızlıktır bir kere
Kalabalığın içinden doğurur
Mübah mıdır istemediği kelimelerle doldurulmuş tüm zihin boşluklarının
Kahır dediğin yaşarken
Acılar tek düze indirgenir merhemi zaman.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta