Tanıdık kimsem kalmamış

İç sesimi bile duymuyorum, her şeye
sağırım.

Kayboldum ama mahşerde buluşacağız, biliyorum

Zaman nerede, kiminleymiş? Bilmiyorum

Kokladığım çiçekler solmuş. Özür diliyorum

Düşlerim eskisi gibi resim çizmiyor, tablomda yer kalmadı

Canlanmıyor hiçbir şey gözümde, arıyorum serabı...

Yalnızlık bir masalmış, çocuklukta herkes buna inanmış

Aynaya bakıyorum, göremiyorum, tanıdık kimsem kalmamış...