Her şey
Yüzümü dolunaya çevirdiğimde değişti.
Ayrılıklardan saklanırken
Kalbe sığmayan kelimelerim
Köz gibi yandı tenimde.
Her şey
Şiirlerim firar ederken başladı
Hüzünle yıkamak istedim ilk yaz özlemlerimi
Ve sevinçlerimi sabah rüzgarlarına karşı çoğalttım
Daha yeni doğarken aşk
Hiç ardıma bakmadan kapısını açık bıraktım
Mayıs akşamlarının.
Biliyorum
Yüzüm hep sana dönüktü
Hiç sır vermeyen gökyüzü şiirlerimi verdi bana
Bir de seni.
Kimse görmedi
Yüreğimin apansız kanatlanışını
Dünyanın en güzel sabahına uyandığımı kimse duymadı.
Her şey
Göğsüme saplanan masum sesinle başladı
Yaşanmış ve yazılmamış olan ne varsa
Çağırdı beni düş ülkesine.
Sağanaklara tutulurken
Yolculuğum şenlendi gökyüzünün uçuk mavisinde
Çıplak ayaklarım uzun bir serüvende
Fısıltılarla sevişti.
Diyeceğim o ki ey şiir,
Gözlerini kocaman açıp bakma bana
Ellerini yüzümde gezdirme
Sırlarını verme kelimelerinin
Sen bana emanetsin
Uzun uzun seslen bana
Eğer kanayacaksan bırak ben dokunayım yaralarına
Ya da ben kanatayım
kara gecelerden akıp giden imgeleri
Çünkü ben
Korsan yürekli bir şairim
Memleketin birinde.
Kayıt Tarihi : 27.12.2016 17:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

ŞİİRLE HOŞ BİR SÖYLEŞİYDİ CANIM... KUTLARIM YÜREKTEN...SEVGİMLE...
İnsanın var etme uğraşları içinde şiir önemli ve öncelikli yerde duruyor.
Şairin yazma gücüyle doğru orantılıdır öncelikli yerde durması yazdığı şiirinin.Renkli anekdotlar vardı dizelere serpiştirilen.Onlar üzerinden geliştirilen anlatılar…
Birbiriyle ilintilenebilecek bellek kayıtlarının bir şiir içinde ‘metinler arası yolculuk’ yaparcasına okura sunulması ustalığı gerektirir.
Değerli Zeynep Nilgün için de ‘Usta’ önadını kullanmak sanırım doğru olacak.
Bu güzel şiirinden dolayı Değerli Zeynep Nilgün’ü kutluyorum.
Nicelerine.Erdemle.
TÜM YORUMLAR (2)