tanıdık bu acılar bir yerden,
temmuz güneşiyle solan çiçeklerin görüntüsü gözbebeklerimde...
adı yok bu inancın... affı yok... yada insafı...
kızıl güller susuz...
kökünden sökülmüş bir kenara atılmış tomurcukları...
ne otuzyediler yitti ve gitti...
tanıdık bu acılar bir yerden...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta