tanıdık bu acılar bir yerden,
temmuz güneşiyle solan çiçeklerin görüntüsü gözbebeklerimde...
adı yok bu inancın... affı yok... yada insafı...
kızıl güller susuz...
kökünden sökülmüş bir kenara atılmış tomurcukları...
ne otuzyediler yitti ve gitti...
tanıdık bu acılar bir yerden...
tanıdık...
Kayıt Tarihi : 10.10.2008 13:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!