Dün durmuş,
Düşünürken gördüm konuştuğum kadını.
Ne derdi var diye soramadım.
Sanki aynı pencereden bakıyoruz dünyaya
Var olma savaşı içinde,
Kırmamak kalpleri kendini feda edercesine
Başkaları için savaşmak,
Savaşmak,
Savaşmak.
İnsanlara insan gibi davranmak uğruna…….
Ben Diyarbakır’dan..
O,
O ise ta nereden,
Kader deyip geçelim demek istedim ki,
Olmadı,
Kaderimiz bir yazılmadı ki onunla.
Tıpkı benim gibi,
İtilmiş bir kenara hissediyordu kendini………
Kayıt Tarihi : 5.5.2009 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!