tanıdığım bir insan vardı bir zamanlar
güleç yüzlü,
hep hayata gülümseyen
çiçek açardı dört mevsim
çağlardı fırat gibi
asiydi,murat gibi.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta