Tanı-mak, Kendini.. Şiiri - Mürsel Okcu

Tanımak bi insanı,
Tanrı'nın yeni bi yüzüyle tanışmak;
Tanı-mak; bir 'tanı' koymak yansımalarına..
Kokusunu duyumsamak çiçeklerinin..
Gözlerinde ki gök yüzünde kanat çırpmak pervasızca.
Ve izlemek gözlerinde ki geceyi, yanağına düşen yıldızlarla dilemek sonsuzluğu..
Gözkapaklarına kundakladığında gözbebeklerini,
Ruyalarındaki peri masallarında rol almak..
Tanımak bi insanı,
Tanı konuldukça,
Bir yer vermek gözkapaklarının ardında ki dünyanda..
İzlemek tamamlanan pazılın parçalarını..
Ve yerleştirmek makamına,
Bi anne kokusu almak,
Baba gölgesin de olmak,
Belki de, hayatın melodisini duymak ritminde kalbinin..
Koruyucu bi melek,
Yada bi bela..!
Ama unutma, yerini o belirleyecek dünyanda..
Ve izlediğinde Tanrı'nın silüetini pazılda,
Değecek, ruyaya da, belaya da...

23.02.2015
{m.okcu}