Tanı Biceğez Huna Tanı

Gecelerim sensiz öksüz kaldı görsen artık,
Güneşimiz bari bu sabah gülerek doğsun,
Gerçek aşkı hep açık gönlümüzde yaşattık,
Gelsene hadi ıssız gecelerim sıcaklığa doysun.

Seni andım zindan olan sensiz her gecemde,
Kulakları çınlayıp uyanıp da dinleyesin diye,
Dilimde sadece sen vardın, sözümde, hecemde,
Sağar yanımda istedim, ağladım yoksun diye.

Her gece hasretinle maziye dalar giderim,
Karanlığa dost elimi uzatalı çok zaman oldu,
Gökyüzündeki her yıldız için bin kahır çekerim,
Bilir misin? Sana gönlümü vereli asırlar oldu.

Bir haykırsan duyacağım belki de buralardan,
Kulağım sesinde, gözüm yolda, kalbim sendedir,
Kanatlanıp da uçarak girsen gönül penceremden,
Beklerken seni ne hallerdeyim, canım tendedir.

Ne zaman dersem sana “tanı biceğez huna tanı”,
Düşün o zaman sevdayla yatıp, ukdeyle kalkanı,
Gönlün zerre kadar sadakatimden şüphe taşırsa,
Bil ki yaşarım bana verdiği yüzde birlik hakkını.

06 Eylül 2002 Ankara.