Tanı Beni Şiiri - Kürşat Hardal

Sana kendimden bahsedemem,
Açamadım sarmaşık sır kutumu.
Ne zaman yalnız kalsam,
Sokaklardan toplarım umudumu.

Buhranım uçurum,
Gözyaşım dalga,
Okyanusta bir salda,
Kırık kürek benim.
Bir mürekkep damlasında,
Engin kitap kokusunda,
Ekmeğin hamurunda,
Aradığın şey benim.

Sana kendimden bahsedemem,
Bilirim merak edersin.
Bir içimlik sigarada,
Kendini şah edersin.

Gözlerimde ışıklar var,
Aydınlatır geceyi,
Gece ise düşünceyi;
Bu aralar içimde sancılar var.
Baksam şimdi aynaya,
Ortada eksik bir sima;
Boşluğa bakar gibi,
Bütün gözler ağma.

Gün gelir tanırsın;
İçindeki yalnız seni.
Görürsün;
Haykırdığın geceyi.
Koklarsın;
Gönderdiğin heceyi.
Hissedersin;
Artık beni.
Gün gelir ağlarsın;
Ama sana kendimden bahsedemem.

Bir selam bırak şimdi dudaklarıma.
Kaç fotoğrafta,
Rüyada,
Hayatta,
Arayacak daha seni.

Alnından öptüm,
Gözlerin bana yar değilmiş.
Yaşadığım şu hayat,
Olmayacak hayal değilmiş.
Şimdi sus artık,
Anla!
Dedim ya;
Sana kendimden bahsedemem.