Tanı Beni Şiiri - Ferit Emre Adaklı

Yanımda varmışsın gibi hep!
Olağanüstü hayal gücüme borçluyum bu geçişken tedaviyi.

Ağlamaya kalksam, dereler utanır be!
Yine de ağlarım her şeye rağmen, dereler ağlar …

Yeter ki, sen ağlama be güzelim.

Kendime yakıştırdığım; toz duman olmuş gururum …
Yakışıyor da aslında, boşa olmadığını düşününce.

Bitmeyecekmiş gibi geliyor bu günler.
Ama fark ettirmeden öylesine hızlı ilerliyor ki.

Sessizliğimi bozan inek çıngıraklarıyla,
Tuhaf yersiz endişelerle
Ve
Bazen tuhaf gerçeklerle anlıyorum bunu …

Rahatım …;
Bozuldukça anlıyorum her şeyi.
Karamsarlığa düştükçe …
Yanan cildime inceden dokundukça …
İnceden gururum, bir hiç oldukça anlıyorum, aslında hasretle karışık, aşkın acımasızlığını!

Tuhaflığın bulaşmadığı her mana, manasızlaştıkça,
Çürüyüp gitme endişesi taşıyorum.
Ayrı bir ayrım noktası diye düşünmek,
Ve acılara, kendimce tedaviler oluşturmak, eskiye dönüşüm oluveriyor …

Hayatım hep böyle işte.
Kocaman bir bileşik fiil gibi.
Sözlüklerde yerini arayıp da bulamadığım …

Çılgınım fırtınalarda …
Ve arkasından sütliman bir deniz …

Ama içten içe abideleşen bir aşığım be!
Biterse, şerefsizim …
Artarsa kolla kendini …

İşte ben buyum aşkım!
Tanı artık beni ne olursun!

03/07/2002
Çarşamba
19:24
Eski Kerpe-Ömerağzı
feaxx.com
949