Tane Şiiri - Bedri Tahir Adaklı

Bir “tane(m) din” benim,
Sen bir tane/m.!
Gönlüme ekip, gözyaşıyla suladığım ve
Gözümde büyüttüğüm/dün.
İçimdeki bahçeler diyarının sümbülü(y) dün.

Sonra;
Zaman akıp gitmişti uzaklara,
Hayalimin elleriyle ufuklarda,
Bir güneş arıyordum,
Her bir günü başlatan,
Bitmesini istemediğim günleri,

Zamanı kurmalıydım, ömür dakikaları dursun diye,
Çarkların sonsuza kadar dönmeleri,
Hüzünler kadar dişlileri vardı birbirini çeviren
Hayatı güçlü kılabilir miydi ölesiye.?

Firakın damlaları göz pınarlarından
İnerken toprağa,
Sen de gözyaşlarıyla birlikte,
Gözümden düşmüştün.

Taneler ölmüştü,
Toprakta çürüyordu artık,
Hüzün bitsin diye..
Toprak; her şeyi temizliyordu tane-tane..
Onlar ölürken, yerinde sümbüller çıkıyordu,
Tekrar ediyordu, iç içe daireler gibi.
Hatırlıyor musun?

Benim bir tane/m.

22.05.2013
Bedri Tahir Adaklı