Tandırlık Şiiri - Köşektaş Türküleri

Şafak sökerken tüter tandırın dumanı
Anaların ellerinden pişer köy ekmeği
Dumanı dağılır, kokusu sarar Köşektaş'ı...

Diz çöküp başına tandırın önünde
Kerme yakılır o kışın gününde
Mıhın ateşi parlar her bir yanında
Dumanı genzimizi yakar Köşektaş

Yufka açılır, un elenir teknede
Komşular birleşir o dar vakitte
Bazlama kabarır, gözleme ateşte
Sofranın bereketi sensin Köşektaş

Aman gadanı alayım, ekmeğin sıcak
Sana kavuşanlar bulur bir kucak
Tandırın başında tüter bu ocak
Lezzeti dillerde destan Köşektaş

Kömbe pişer, dibi tutar nar gibi
Giliği yiyenler olur yar gibi
Çörekli pişer o ak kar gibi
Açlığı kapıdan kovan Köşektaş

Teştlerde yoğrulur hamurun hası
Silinir gider gönlün pası, yası
İmece usulü biter dert tasası
Elleri kınalı anam Köşektaş

Tandırın isidir yüzünde kalan
Emeğin kendisi, gerisi yalan
Bu kokuyla doyar her bir can olan
Cennetin kokusu sende Köşektaş