Tanbûrî Cemil Bey (d.1873-ö1916)

Yaylı tanbûr mûcidi, bir tanbûr virtüözü
Sînesiydi mızrabı, gönül teliydi özü
Dokundukça sazına, yüreğindeki sözü
Tanbûrî Cemil Bey’le, hoş sadâ olup kaldı.

Nice saz semâîyle, peşrevler ve taksimler
Perde perde yükseldi, nağmelenen ritimler
Canlanırken gözlerde, duygulanan resimler
Tanbûrî Cemil Bey’le, hoş sadâ olup kaldı.

Nesillerden nesile, tarzıyla icrâsıyla
Üstadlıkta ekoldü, eksik yok fazlasıyla
Yâd olurken her zamân, kadîm hâtırasıyla
Tanbûrî Cemil Bey’le, hoş sadâ olup kaldı.

Öyle bir bestekâr ki, hep sazıyla konuşur
Dinle bir taş plaktan, hisler nasıl buluşur
Dinlendirir rûhunu, efsûnlanıp tutuşur
Tanbûrî Cemil Bey’le, hoş sadâ olup kaldı.