Gece ve gündüzün birleştiği,tan çizgisinin yıldızları yuttuğu,güneşin yüzüme güldüğü o yerde açıyorum gözlerimi usul,usul.
Kuşların şarkılarını söylemeye başladığı o anda duyuyorum sesini.
Diyar,diyar dolaşan seyyahın heybesinde biriktiriyorum kelamlarımı.
Memleket kokuyor her yer,deniz oluyorum bir toprak gibi susarken suya.
Kana,kana içiyorum avuçlarından kefser suyu misali.
Sana hasret,sana vuslat biriktirdiklerim.
Telaşlarımı mazur gör,körpe eteklerimle yürüyorum adım,Adın.
En çok sen,en çok sana…
Aynura Dincer AkKayıt Tarihi : 19.2.2023 12:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!