Saçların dağıtsın rüzgarı
Gözlerin düşsün gövdemden
Mor menekselerin içinden geçerken
Karanlıktan aydınlığa
Tökezlesin küstah yürüyüşüyle
Geceyi gökyüzünden ayıran
Kirpiklerin vursun kıyıya
Ellerin çekilsin isli yüreğimden
Sevmemeye ant içmiş topraklarda
Bir damla suya hasret gibi
Tam da okyanusun ortasında.
Kuruyup kalsın sensizlikten
Ölmeden önce son kez
Son gücüyle dokunsun suya.
Bakışların yağsın yüzüme
Dudakların çekilsin kurak topraklarımdan
Küçük bir kalemin hasretinden
Girsin içeri,
Ayırsın yazdığım kağıtları gövdemden.
Son kez görülmüş bir çift göz
Kazılarak atılır mı düşüncelerinden.
Kayıt Tarihi : 27.6.2018 17:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!