Tan Kusar Geceler Şiiri - Mecit Aktürk

Kuşları baykuştan ibaret sanma
Gönlünü bağ et de gör ki ne öter
Nakışı kasvetli karlara kanma
Kahrına güneşin bakışı yeter

Zamanın zifiri sağdığı yerde
Tan kusar geceler, doğduğu yerde
Güzlerin gülleri boğduğu yerde
Esareti yırtan kardelen biter

Ayar olsa dahi hüzzama udu
Ar bilen fanîler aşmaz hududu
Sabırla sulayıp solan umudu
Yeisi elinin tersiyle iter

Caysa da ahdinden her hain alçak
Ülkümün ufkunu süsler bu sancak
Her doğan yaşar daa... bu handan ancak;
Davası HAK olan, başı dik gider!