Pınar ben bir katreyim tan eyleme ne olur.
Ben de rabbin kuluyum bırak beni ne olur.
Varıp beyaz gülümle toprakta karmak için.
Kendimce damlayayım ülfete varmak için.
Gör ki senden pareyim bırak da süzüleyim
Hücrelerine dolup ak renge bürüneyim
Gül kokusu pek hoştur bülbülün şadı için
Gül ki sadra şifadır şen, abad olmak için
Rutubetim kuruyor görünmez bir ateşten
Zerremi koparıyor kuzgunlar bir cesetten
Yoğunlaşıp uçayım gülün sevdası için
Sonra bulut olayım bahara varmak için
Yaz geldi mi soluyor günbegün o gülzarı
Kurutup viran eyler esti mi mevt rüzgarı
Bıkmadan, usanmadan o güle varmak için
Zorluklar aşmalıyım erken ulaşmak için
Gurbetin hazin sesi ney sesine benziyor
Buna şahit gözlerim kanlı yaşlar döküyor
Can direnir, canhıraş çabalar gülü için
Çaresizlik damarda düğüm gül gamı için
Katre bazen hazinse bazen de ümitvardır
Derman, derdin içinde saklıdır, girifttardır
Havzanda birikeyim gülüme varmak için
Nehirlerle bir olup ona can katmak için
28/06/20
Derdi DercanKayıt Tarihi : 8.9.2022 19:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirdeki yâr kavramı hikayesi tamamen hayal ürünüdür. Buradaki esas amaç; gerçek yâr olan Hakk Teala'ya varabilme adına, sınav yeri olan bir dünyadan O'nun(cc) huzuruna pürpâk bir ruhla çıkabilme noktasında insana eşlik edecek bir yardımcıya hacet duyma kaynaklıdır. Yoksa sadece nefsanî duygularını gidermek ve beraber dünyaya meyletmek maksatlı değildir. Geçici bir dünyada kalıcı hasarlar bırakmamak en doğru olanıdır. Hele hele namahrem olan biriyle kafe köşelerinde karşılıklı kahve yudumlamak yada tenhalarda buluşmak hiç değildir. Hem bunlar bir müslümana yakışacak ve tasvip edilecek türden şeyler değildir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!