Tan ağladı Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

TAN AĞLADI

Gözyaşımı akıttım yine içime bu gün,
Hücrelerim sızladı yüreğim kan ağladı.
Hayallerim met cezir ümidim dünden sürgün;
Vuslat, Mahşere kaldı uman güman ağladı

Ne mehtap gördü ömrüm ne yıldız nakışını,
Bitmeyen gecelerde atmayan tan ağladı.
Hâk-k a, şikayet ettim feleğin yakışını
Lavlarımı püskürten kızgın volkan ağladı.

Sanki fayı çatlamış zelzele de bedenin
Yıkılışını gören Baykuş viran ağladı
Önemi yok ki artık gerekçenin nedenin;
Ferman böyle yazılmış,gök asuman ağladı.

Mecnunun çöllerinde Keremden besbeter im,
Közde duman ararken nar-ı nihan ağladı.
Padişah sarayında Emrah gibi kem ter im;
Servi han zehir sundu bütün cihan ağladı.

Mazim yâdıma düştü o görkemli yıllarım,
Gözyaşımın içinde dem-i devran ağladı.
Sam yelleri sert esti kırdı bütün dallarım;
Her yaprak dökümünde rengi hazan ağladı.

Ayrılıklarım ölüm hasretim aynı dem de
Sinemi parçalayan gürz-i gir-an ağladı.
Dizelerim yangında şiirlerim matem de
Kalem de zara düştü mısra üryan ağladı.

Dizlerde derman bitti gözde ziya karardı
Taşlara tohum ektim geçen zaman ağladı
Eyvah hazan vakti mi Gülizar ı m sarardı
Gülüm boynunu büktü bülbül figan ağladı.

Etem-i’ye sus derler yetmedi mi ahların,
Ben sustum sus t um amma can içre can ağladı.
Faydası yok bilirim serzeniş eyvahların;
Suç aradım kendimde kör! Su i zan ağladı…

İbrahim Etem EKİNCİ
08.08.2013.ANKARA