Tan Şiiri - Gök Gökyüzü

Ümitleri yutan bir canavarla uyuyan
Ümitlerin ötesindeki İstanbul'un midesinde uyanan
Umutlarıyla batan güneşin ardından
Umutların ötesindeki vakit geldi tan

Bir tan vakti ümitsizlikler içinde
Tan atıyordu isteksizken her şeye
Gözlerimden yüreğime dayanan
Böyle vakitte bakışlarımın ortasına ağaran
Karşımda benzersiz tan gibi bir adam

Kendine Kür'şad demiş bir zamanlar
Göktürklerdeki en yiğit kahraman
Vatanı için ölen fakat yenilmeyen
Özgürlüğün kölesi bir adam

Bazıları için sadece basit bir destan
Bizim içinse tarihin derinliklerinden bir armağan
Kür'şad bu şiirde değil komutan
O şiirlerime konu olan Han'ın
Vaktiyle olmak istediği bir adam

Bir melodi olacağını bilmezdim
Utanan yüreğimde son ses atan
Anlatan tablo çizmek istediğimde
Baştan içine sığamayan bir adam