Tan Şiiri - Nebi Ünler

Ne devrimi be yoldaş, Muhammed kim? Bir tanı
Hira’da “Oku” kelam... Ati’nin putsuz tan’ı...
Hüseyin’in katline, suskun kalabalıklar;
Madalyasız koymuşlar, lanetlenmiş şeytanı!!!
.....
Habeşi köle iken, Bilal olmaktır İslam
Kâbe’yi çiğneyerek, arş’a haykırış İslam
Muaviye kibrine, Ebu Zer’ce direniş
Çölü, saraya yeğlik, Hak’ka yakarış İslam!
.....
İnfak eylese zengin, tüm dünya olur bostan,
Güçlünün merhameti, acizlere gülistan...
Şeyhleriniz de insan, gına geldi, müritler,
Sümerler de yazmıştı, İnanna’ya çok destan!..
.....
Gönül eri kişiye, kimse diyemez kalpsiz
Yılgın Yağmur aciz kul, ama değil, sahipsiz...
Gökler, yerler, alemler, Bir’e Yek’e bağlıdır,
O kırık kalbimdedir, çekil aradan hadsiz!!!
.....
Kıyamet dedikleri, ölüm ardı, yeni tan
Vicdanımı hür eyle, yeri, göğü yaratan...
.....
Tan: Güneş doğmadan önceki alaca karanlık.
Yeğlik: Bir şeyin, başkalarından üstün sayılması durumu.
İnfak: Nafaka verip bir kimsenin geçimini sağlama.
İnanna: Sümerlerin aşk ve bereket tanrıçası.
.....
Dedeoğlu Aşiyansız, 10.03.21 – 06.09 Y.Y.
.................