Tamu Şiiri - Serkan Doğan

tamu

(“Ölülerin hakları kutsaldır” –XII. Tab)

celladın tırpanına gebe bir cehennem u yanıyor ciğerimde telaş
ben ona pes etmem anılara yas tutmam avuntusu gerçekten
çoğalan ateş korları mıydı, ki artık köz oldular
oluk oluk akıttılar islerini siyah bilinmezime
gerçi bakış yeri değildi ama zaten ben yoktum
tersine döndü batı kayboldu doğu
yolunmuş Huma’nın tüyleri İblis’in köyünde doğurgan
ben ise hâlâ gönlümdeki sızlanışı özlerim sorulanı
belki İsa çok ağlardı, Yahya da çok gülerdi
maddenin mantığı neydi, sekîne kimin göğünde
göğsüme saplanan sancıları siz bilmezsiniz
denî dünyanızın ak sahtesi benzi sarı erleri
oysa, sen sudan mı yaratılmışsın demiştiniz
yoksa sizin de mi sevgiliniz yarım burunlu
ve gölgeli gözlerden ibaret lütuflardandı! .

(Yedi İklim 93/20; Mum 18/16)