Tamu Narını Şiiri - Muhsin Özalp

Aşkını tatmayan gönül dem almaz
Uyku yok huzur yok ağıp dönerim
Eczada fayda yok yaram em almaz
Korkarım menzilden önce sönerim

Yanan yürek ılgıt ılgıt kanıyor
Alev almış cayır cayır yanıyor
Tövbe eden nefis yerin tanıyor
Arama başkaca yoktur hünerim

Eşsiz ve menentsiz ulu Allah’ım
Bana göster doğru yolu Allah’ım
Nolur bu yaramaz kulu Allah’ım
Sevdiğin kervana katsan dinerim

Ne sular doyurur ne buz kandırır
Hasret odu günden güne yandırır
Gönlüm kor olacak közü andırır
Sayıklar uykuda her dem anarım

İhsanın yardımın olmazsa eğer
Akıl yaya fikir topalmış meğer
Ağzımı açarsam bin sopa değer
Fırına girsem de gene donarım

Yolların içinden yolunu seçtim
Döndürüp yönümü elimi açtım
Oyun eğlenceden billâhi geçtim
Ancak rahmetiniz inse yunarım

Perişan Muhsin’in günü yarını
Dindir gayrı bu garibin zârını
Uzak eyle benden tamu nârını
Bir damlacık ihsân ile kanarım