iç dünyamın dev dalgalarına
ürperdiğimi de bilmez misin
yazılamazlığın acısından
arakesit kümeli bireşim
dil sürçmesinden öte
tamu kaynar kazan
ellerin arasında
ateş içindeyim
akarken
alkımlardan uyuşuma ahenk
kolan dokursun gibiydi hem
filizlere yeşillenen dal ucu
irem bahçesine ırmağa
dolup taşan güzellik
ikirciklendiğim an
dudağından
bakarken
iksire bulanmış elimdesin
yüreğin burkulmasın hiç
gölgesinden varlığına us
yeline dolanır uçurtma
ipini kopartmadan
sakın ha özünden
umur sözünden
çakarken
kahvenin telvesine köpürür
dibine dalar hemencecik
dışında acılar depreşir
kirpiklerine kıpraşır
hey neler oluyor
bile demezsen
umudumu
yakarken
391911denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 24.12.2011 08:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/24/tamu-kaynar-kazan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!