Tamer Ziyalı Şiirleri - Şair Tamer Ziyalı

Haftalar geçti üstünden ayrılığın,
Nedense hala geçmedi ağrılarım.
Ver aşkını bana kalbimde ağırlarım,
Acı ve gözyaşıydı belki de bu aşkın artıları ...

Ama hata bende fani aşkı abarttım
Saçmalamana rağmen saçlarına kızamadım
Kızamadım içimde birikti volkan oldu patlamaya hazır
Üflesen söner belki de külü kalır

Derdim belki de dert edememekti dünyayı,
Gülüşün dert edilmeyecek gibi değildi sahi.
Isıtırdı gülüşün kış günü açan papatyayı,
Bense seni uzaktan izleyen bir kar tanesi.

Rüzgardan uçuşan yaprağın farkı ne bizden,
Ağacın kaybettiği yaprakken insandan giden hayaller.
Ağaç tekrar yeşerecek elbet Mart yakındır;
Ama bundan sonra insan yürüyen bir yaradır...