Tamer Duran Şiirleri - Şair Tamer Duran

Hünkar-ı Veli’ye döndüm yüzümü
Pir Sultan Abdal’da buldum özümü
Arif olan anlar bu son sözümü
Kimlere diyeyim derdimi gönül

Ne mezhep farkına ne de ırkına

Derde derman aranirsa
Bulunur elbet nasilsa
Dost siteme sarilirsa
Küsme sakin Aysun Asar

Kır at korku kafesini

Nasıl anlatayım garip halimi
Deli divaneye dönmüş gibiyim
Felek genç çağımda büktü belimi
Hali viraneye dönmüş gibiyim

Hayat denen yolda boşa koşmuşum

Çile benim, dertler benim, varsın olsun yar kime ne
Gözümde yaş damla damla, göle dönüp taşacağım
Gâh sevinmiş üzülmüşüm, ağlamışım yar kime ne
Bu aşk için seve seve, küle dönüp pişeceğim

Sevda mı bu, tutku mudur, çektiklerim aşktan mıdır

Allı turnam nazlı yare vardın mı
Hasretime gözyaşını kardın mı
Sorgu sual kılı kırka yardın mı
Neden haber salmaz olmuş de hele

Sıra dağlar ırak etmiş yolumu

Onurlu duruşun mihenk taşına
Beyaz güvercinler refakat etti
Siyah kasketiyle yürürken arşa
Beyaz güvercinler refakat etti

Bir yıldız yükseldi arzdan semaya

Onca yokluk fukaralık içinde
Bir sığınak sıcak kucak oldun sen
Öbek öbek pür karanlık içinde
Bir sığınak sıcak kucak oldun sen

İlmek ilmek emeklerle devşirdin

İrfan meclisinde her dem gül açar
Yaban otu bitmez dergâhımızda
Al-beyazlı demet gonca gül saçar
Bülbül sesi susmaz dergâhımızda

Sevgi mikâbımız taşar aşk ile

Bilen var mı şu dünyanın nesi var
İnim inim inleyerek dönüyor
Duyması zor avazı var sesi var
Yedi cihan dinleyerek dönüyor

Gâh yüreğin od-a verir har ile

Ne içten tebessüm ne candan gülüş
Bakışlar değişmiş göz kirli kirli
Ne baki dostluk var ne gidiş geliş
Simalar değişmiş yüz kirli kirli

Fikirler bambaşka zihniyet başka