Tamda ağlamanın zamanı şimdi

Elimden aldırdım,telli sunamı,
Tamda ağlamanın,zamanı şimdi.
Zalım felek buldu,beni yina mi?
Kamda ağlamanın,zamanı şimdi.

Yüreğimde oylum oylum,yara var,
Gece gündüz oldu,işim ahu zar,
Yârden ayrı kaldım,daha mı ne var?
Tamda ağlamanın,zamanı şimdi.

Acımı dindirmek,ne mümkün bence,
Yârden ayrı kalmam,büyük işkence,
Artık tek bildiğim,ulu düşünce,
Tamda ağlamanın,zamanı şimdi.

Ağlamak teselli,vermiyor bana,
Bunca acı,revamıdır insana,
Derdimi arz edip,Ulu Sultana,
Tamda ağlamanın,zamanı şimdi.

Has bahçede,gayri bülbül ötmüyor,
Yârden ayrı yaramı,em tutmuyor,
Yâr gözlerin,gözlerimden gitmiyor,
Tamda ağlamanın,zamanı şimdi.

Ömer Çetinkaya,ağlaya dursun,
Deme hasretiyle,yanıp kavrulsun,
Gün gelince senden,hesap sorulsun,
Tamda ağlamanın,zamanı şimdi.

04.09.1989