Aynı rüzgarla yalanıp
Manzarayla öpüldük
Yağmurlarda ıslanıp
Güneşte de kuruduk
Sesini duyan olmasa da
Aynı sevgide çarptı yüreklerimiz
Yağmurlar her yağdığında
Şair olurum
Şiirler de yazarım
Anımsarım yeniden anılarımı,
Türkülere dökerim acılarımı
Yağmur diner
Pembe bahar çiğ taneleriyle, göz kırparken yeşilimsiye
Dudaklarından uçuşan pericikler,
Bulutlara atacak,
Pamuk yürekli devler kollarımdan tutacak,
Çiçeklenmiş bahçelerde
Cümbüşler,
Geçen sene anneler günüde yediğim azarın parmaklarımada bıraktğı balyoz etkisi bu sene yazma cesaretimi kırdı.
Yaralı parmaklarımı bantlamakta zorlandığımdandı “ yardım eder misin? ” diye seslenişimin ardından;
Off off” diye diye bantları parmaklarıma dolarken “Senin bir doktorla görüşme zamanın artık gerçekten geldi” dedi.
“Bu kadar dalgınlığın bir anlamı yok. Sürekli dalgınsın. Seninle yıllardır beraberim. Sakar birisi olmadığın konusunda herkesle iddiaya girebilirim ama son zamanlarda sürekli artan bu dalgın hallerinin parmaklarını ardı ardına kesmelere varıncaya kadar devam ediyor olması beni korkutuyor.”
Aslında bu durum beni de ciddi anlamda korkutuyordu. Bu kadar dalgınlığı ben de kendime yakıştıramıyordum. Doktorluk bir durumum var mı? Bundan çok emin değilim ama bu durumda olmamam gerekli. Bunu çok iyi biliyor ve saplantımdan kurtulamadığım için kendime nasıl bir ceza vermem gerektiğini de bulamıyorum.
Yağmurun kara dönüştüğü anda
Üşüyen serçenin
Kabaran göğüs tüyündeki
Kıpırtı kadar anlamlı bir soluk verişle
Değer katabilirsin
Şehrin sokaklarına sokulurken
Sıcak, nemli, gül kokulu iklimlerde,
Rengeyiği parfümüyle yıkayıp,
Şarkı şarkı donatarak, pamuklara sarıp,
İpek yolunu kat ederken nabzında taşıdığın ben,
Bu gün esmerimsi gümüş bir tepsiyle baş başayken,
Dantel dantel ördüğüm seni ve o esmerimsi gümüş tepsiyi
Yaş döktü parmaklarım,
Gözlerim geçmediğin yollarda yürümekten yoruldu.
Feri kalmadı elime batan çiçeklerin.
Dikenler kokladım ben,
Kalbim yorgun argın yürüyorken
Ayaklarım çarpıyordu.
Kaçan Şiir
Ya yeni silinmiştir göz yaşlarım
Ya damladı damlayacak gibidir bakışlarım
Kaçırır kendini
Yakalanamaz ağlayışım
Sulardan uzak,
Toprağı çorak
Pıtırak dikenlerinin
Rüzgarlarla sıkış tıkış
Yuvarlanışı
Düğümlü bir çırpınışla,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!