Tamamlanmak uğruna.. Şiiri - Nur Yılmaz

hani romanlarda
hani filmlerde ki gibi
'bizimkisi bir aşk hikayesi' değil belki..
yine de, koskaca bir hikayesin içimde...
anlatılası..
susup dinlenesi..
öylece bakıp kalınası..
herşeyden öte, yaşanılası sadece..
dedim ya sevgili;
sen tutunca elimden,
yaşamak geçiyo içimden..
gözümün baktığı ama görmediği
gözümün gördüğü ama bakmadığı her yerde senin gözlerin var..
yanımdayken bile içimde koca bi boşluk sana dair
sarılınca sana
çok daha derinden hissediyorum
ayrı bi bedende çarpan yüreğimin bir parçası olduğunu
öyle ki bende kalanından çok daha büyük bir parçası..
bu yüzdendir ki sana sarılmak bile yetmiyo çoğu zaman
özlemimi gidermeye..
yarım kalmışlığımı avutmaya..
kırdığında,
beni incittiğinde..
tüm dünya sırt çeviriyo bana.!
ama yine de..
bir annenin yaramazlık yapan çocuğuna kızdığından
biraz fazla kızıp, gücenemiyorum sana..
bazen yüreğimi dağlayan sözler dökülsede dilinden..
bazen kan akıtsanda gözyaşı diye gözlerimden..

allayıp pullamıyorum sana dair hiçbirşeyi..
ismin tüm hallerinden yoksun yüreğimde adının okunuşu
öyle saf, öyle duru, öyle yalın..
şaşılası bu şımarık kızın;
herşeyden,
herkesten,
kendinden bile bir adım ötede tutması seni..
yüreğimde hiç bilmediğim odalar keşfettim seninle
meğer ne kadar büyükmüş..

ve ben artık çok daha iyi biliyorum
derin bir iş çekişin
sadece bir seslenişin
kapılardan geri çevimesinin,
senden gidemeyişlerimin,
benden gidemeyişlerinin
sebebini..
herşey tamamlanmak uğruna değil mi sevgili..!
bir yanım sendeyse
bir yanın hep bende..