Tamamı Doğru Şiiri - Ahmet Bahadır Sarıkaya

herkesin unuttuğu, kullanmadığı kelimeler
vurunca kıyıya, insan kalbini
incindiği yerden terziye diktirir.
sevgisizlik başlıca yaşam kaynağıyken
bu coğrafyada ummak
boşluğu kapatmak için verilmiştir

tüm gün bulutlara baktım sonra
geldim içine girdim medyanın
silah sesinden irkilmeyeceğime inandırdım annemi
üç tane soydum elmadan tivi karşısında
değiştirirken ayaklarımın şeklini tam iki kere
bana düşen tüm dünya işlerini tamamladım.

değişmiş coğrafya, İstanbul’da şubat
Ramallah’ta haziran, her yer dağınık her yer boş kovan
yüreğini doğrultarak Yavuz Selim’i bekleyen on beşinde kız
alışmış, faili meçhul eşittir batı şeria !

“yüreğini dikenlere sürerek hayatta kaldıkları gecenin sabahı
oyuncağına kan bulaşınca babalarının tabutlarıdır artık çocuklar “
--Hamiş.

ben bunları duymasaydım dedim sanrı olsaydım mesela
içinden geçen zamanın kıyısından geçebilseydim nerede
bir varil beddua kaç kapital holding ederi hesaplamış olana
gözümü karartsaydım birden suç sayılmazdı insan öldürmek
rabbin katında pişman olmak için sıraya girip dua edebilenlerden eyle
bir insanı öldürmek, insanlığı öldürmektir.
hatırlat.