Unutma, tez geçer zulmün ezası
Sabretmeyi bileceksin; tamam mı?
Yiğide ar değil bahtın kazası
Hakk’a teslim olacaksın; tamam mı?
Geri dönmek yoktur güneş doğmadan
Rahmet nuru karanlığı boğmadan
Hakikat yolunda boyun eğmeden
Gerekirse öleceksin; tamam mı?
Yenilir mi inanmışın imanı?
Böyle bir gerçeğin olmaz gümanı.
İnşallah başlarsa hesap zamanı
Haklarından geleceksin; tamam mı?
Yolumuz her zaman Allah yoludur
Bu yoldaki ölüm oğul balıdır
Hak, haklının en mukaddes malıdır
Vermezlerse alacaksın; tamam mı?
Çevirmez âhını Allah öksüzün
Pek basittir devrilmesi köksüzün
Her kim olsa haksızlığı haksızın
Suratına çalacaksın; tamam mı?
Uyuşukluk şifa bulmaz illettir
Korkaklık en adi en pis zillettir
Adalet ne güzel ne hoş nimettir
Hep doğruyu bulacaksın; tamam mı?
Yalana hayır de gerçeğe evet…
Mücadele şarttır, kalsan da tek fert
Bir de ötesi var buranın elbet
Nasıl olsa güleceksin; tamam mı?
(Vur Emri)
Abdurrahim KarakoçKayıt Tarihi : 9.5.2005 16:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdurrahim Karakoç](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/05/09/tamam-mi.jpg)
Büyük Üstad...
En büyük...
Yoktan var eden;
Sonrada,
Takdiri kendinden olan...
Yüce Rabbimin huzurundasın.
Sana Yüce Rahmeti ile muamele etsin.
......
Belki de Duygularımı tam olarak yansıtamadım buradan
ama şu an gözlerim hüzünlü. belki ağlamaklı.
belki de tüm bedenim sızlıyor.
Ülkem ağlıyor.
İnsanlık ağlıyor. belki İnsanlık ölüyor.
belki benimkisi basit kalıyor.
Rabbim İnsana İnsanlığını unutturmasın.
müsadenizle medcezirde bu şiirinizi okutuyorum bu gece..
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (4)