Tamam mı? (Ahmet Cemal Çetin'e)

Ders başlar, yüreğimde ziller çalar
Bambaşka bir şeyler olur
Çetin mevsimlerin rüzgarları eser…
Öyle bakma yüzüme, ruhumu okur gibi
Sor sadece gözlerinle sor
Anladınız mı? Tamam mı?
Söylesin dillerin, baksın gözlerin
Vazgeçemem, yüreğim kapıya yürür
Gözlerim onu seçer yalnızca
Bambaşka bir buluşma bu, bir başka seviş.
Her birimiz ayrı dünyalara biletli bir yolcu olsak bile
Bir gençlik anısı, kahkahalarla…
Yüreğimin derinliklerinde bir yer sızlar o an
Ve ben diz çökerim, tutsaklığım bir ona,
Sınırsızdır hayranlığım, sarhoşluğum,
Tıpkı bir müptela gibi
Derin bir nefes çekerim, derinlerde dolaşırım,
Düşünürüm, galiba seviyorum onu
Aldırmam yine de bensiz yaşayan kadere
Yüreğime ekinler ekilir, başaksız ekinler
Ne isterlerse desinler, umurumda değil
Mutsuz değilim, yıldız yıldız yanıyorum.
Gözlerini paylaşır gözlerim, ekmek, su gibi.
Galiba ben birilerine…
Ayak seslerine eşlik eder cerenler
Merdivenleri koşar adım çıkarım
Bir bahar rüzgarı dalar içeri
Sevinçlerimi kucaklar.
Yeşil yasaklarımı çiğnerim…
Ne kadar değiştim, ne kadar özlüyorum
Neyin arayışı bu?
Yıllar sürse de anlaşılmayacak bu ders
Dudaklarında kuş seslerini ararım…
Kıvranıyorum, heyecanlar basıyor
Hiç ama hiç korkmuyorum
Tutkuluyum, sevdalıyım
Sınıf yankılanıyor, ben bir onu görüyorum
Sevgi ve özlem dolu günler sancılı,
Ve yine o konuşuyor
Tamam mı?
Gözlerim buğulanır
Volkanların ateşi şaşkın,
Püskürecek dağlarını arar
Sana gücenmiş değilim kader,
Yasaların bana uymasa da
Galiba ben bu şeker adamı seviyorum
Seviyorum.
Tamam mı?
Ne diyeceksin?
Karşı mı geleceksin kader,
Ömrümle sürecek bu heyecan,
Bitmeyecek bu sevda.
Tamam mı?